14 Mayıs'ın düşündürdükleri

Kendimi kıdemli bir seçmen sayabilirim. ’60’lı yıllardan beri hemen her seçime katılarak oy verdim. 14 Mayıs 2023 seçimlerinde de oy vermek üzere sandık başındaydım. Pek çok büyük ilde yüzde 90’a varan katılım oranı seçim öncesi havayı dikkate aldığınızda pek de şaşırtıcı değildi. Toplumun büyük bir kesimi değişim istiyordu. Ama sevindirici olan bütün yurtta olaysız, tertemiz bir seçimin gerçekleşmesi. Oy sayımı sonrası ise yine birçok seçimde gördüğümüz manipülasyonlar ortaya çıkmaya başladı. Devletin Anadolu Ajansı özellikle cumhurbaşkanlığı seçiminde tarafsız bir iletişim gerçekleştiremedi. Anadolu Ajansı, Yüksek Seçim Kurulundan aldığı verileri yerinde ve zamanında açıklamayarak televizyonları başında haber bekleyenlerin bir bölümünü mağdur etti. Oysa seçim için insanlar sabahın erken saatlerinden kuyruklara girmiş. Yaşlısı, kadını, genci oylarını kullanabilmek için büyük özveri göstermişlerdi. Ülkede artık yazılısıyla, görseliyle dürüst, tarafsız habercilik yapılamayacağını bir kez daha görmek bizler için bayağı iç acıtıcıydı. Seçim sonuçlarına göz attığınızda ilginç bir tabloyla karşılaşıyoruz. 6 Şubat depreminde devletin ulaşmakta geç kaldığı bölgelerde AKP’nin umulanın da üstünde oy alması elbette sosyal bilimcilerin ve psikiyatrların üzerinde durması gereken önemli bir nokta. Cumhurbaşkanlığı seçiminde ise her zamankinden daha yüksek bir performansla seçim öncesinde toplumun bir kesiminin umudu olan Kılıçdaroğlu’nun bu performansını seçime iki gün kala yaptığı konuşmalarla koruyamadığını düşünüyorum. Özellikle dış politika konusunda Amerika’yı destekleyeceğini, Ukrayna sorununda Rusya’ya yaptırım uygulayacağını söylemesi, ülke insanının hassasiyetini iyi ölçemediğinin bir belirtisiydi. Tersine Rusya ile ilişkilerini ekonomi ve ticari alanda da iyi götüren Erdoğan’ın böylelikle ekmeğine yağ sürülmüş oldu.

Şimdi önümüzde Cumhurbaşkanlığı için ikinci seçim var. Bu 15 gün içinde yapılacak konuşmaların büyük önemi olacağı kesin. Kimsenin halkımızı verdiği oylar dolayısıyla küçük görmeye, suçlamaya hakkı olmamalı. Dine dayanan, kaderciliğe inanan toplumumuzun büyük çoğunluğunun çağdaş, özgürlükçü, eşitlikçi bir topluma dönüşüvermesi elbette ki öyle kolay değil. Onları suçlayacağımıza kendimizi de sorgulamamız gerekmiyor mu? Gerçekleri araştırmayan, sorgulamayan, bilimi savunmakta yetersiz kalan yılgın bir altyapımız var. Emekten, emekçinin hakkını savunmaktan, hak aramaktan korkuyor gibiyiz. Adaletsizliğe boyun eğiyoruz. Sosyalizm için uğraş veren kesimler sanıyorum bu seçimden de eğer birleşme konusunda bir ders almadılarsa bundan sonra da hiç alamayacaklar. Eğer ülkede değişim isteniyorsa muhalefetin yanı sıra emek güçlerinin de heyecanını kaybetmeden mücadeleye devam etmeleri gerekiyor. 14 Mayıs seçimleri için söylenecek pek çok şey var. Ama bunlar seçimler sona erdikten sonra konuşulacak konular. Bu seçimde kafalarda sorular uyandıran ittifaklar bir yana HDP’nin gösterdiği dürüstlüğe de şapka çıkarıyorum. Umudumuzu hep diri tutacağız. Bu kez 20 yıllık iktidar gitmedi ama seçimi de ilk turda kazanamadı. Demek ki gelecek aydınlık, özgürlükçü, eşitlikten yana insanların olacak.

Şairin dediği gibi umutsuzluk bize yasak, Barışın, sevginin, eşitliğin insanın insana kul olmadığı bir düzenin geleceğine olan inancımızı yitirmedik hiç. Gelecek güzel günlere olan kuvvetli umudumuzu da… Şair demişken Edip Cansever’in sevdiğim dizeleriyle sonlayayım istiyorum yazımı:

HOŞAF

SEN insansın hoşaftan anlarsın
Biz de anlarız.
Ama sen üstün insansın yerin şurda 
Bu hoşaf yalnız senin sofranda 
Topluma su koyuvermek  hoşafın işi
Senin o taraklarda bezin yok 
Toplumla sağduyuyla işin yok 
Tarihle mantıkla cebirle 
Yok işin 
Bu gidiş yalnız senin gidişin 
Bu duruş benim değil senin duruşun
 Bu yaşayış senin babanın yaşayışı

Düşün bir neydin ne oldun
Soyluyum dedin bizi yenlerimize baktırdın 
Çalışın dedin bütün gün çalışmıştık 
Yürüyün dedin yürümek değildi de neydi bu 
Yüzüne baktık aldanmışız  
Sen kiiiim  
Hoşaftan anlamak kim