Başka yolu yok!

Ekonomi yönetimi hem büyüme yüksek olsun hem de kur ve enflasyon artmasın istiyor. Oysa böyle bir küresel iklim artık çok geride kaldı. Birini öncelikli tercih yapıp diğerinden bir miktar fedakarlık yapmak durumundayız.

Türk ekonomisi dolara endeksli bir ekonomi olduğu için TL’deki değer kaybı, yükselen faiz maliyetine göre enflasyona daha önce yansımakta ve makroekonomik dengeleri daha çabuk bozmaktadır. Bu nedenle ekonomi yönetimi de seçim sathı mailinde olduğumuz bu günlerde kurların yükselmemesini tercih ederek faizleri beklemediğimiz ölçüde artırdı.

Ancak tek başına faiz silahı, cari açık ve özel sektörün yüksek miktardaki dış borcunun çaresi değil. Arzın talebi karşılamakta yetersiz kaldığı her noktada olduğu gibi döviz fiyatlarının da artması ekonominin genel kuralı. Derecelendirme kuruluşlarının yaptığı kasıtlı manipülasyonlar ise, verilen yüksek faize rağmen güven ortamının yeniden eski haline dönmesini zorlaştırıyor.

Oysa güven ortamı düzelmezse nakit akışı da düzelemez. Ekonomi yanında, güvenlik anlamında da dış tehditlerin ve kışkırtmaların yoğunlaştığı şu zaman diliminde topluma acı reçeteler uygulamak da eskisi kadar kolay olmayabilir.

Dolayısıyla, ülkeleri teker teker iflasa sürükleyen neoliberal küresel sisteme alternatif düşünmenin zamanı çoktan gelmiştir. Alternatif; planlı karma ekonomidir. Stratejik sektörleri yeniden kamulaştırarak üretim ve istihdamın önünü açmaktır. Hem iktidarın hem de hala inandırıcı bir iktisadi programı olmayan muhalefetin artık bu gerçeği kabul etmesi lazım. Zira kalkınmanın, huzur, güven ve kalıcı istikrar sağlamanın başka bir yolu hakikaten yok.