Tüm ödemeler, cepteki karekod uygulamasıyla

ÖNCEKİ yazımın konusuydu: Çinliler’in elleri neredeyse parayla buluşmuyor.

Cep telefonlarına uygulanan karekod uygulaması ile en düşük para biriminden en büyüğüne bu yöntemle ödeme yapabiliyorsunuz.

Çin konusunda uzman isim, Şanghay Üniversitesi öğretim üyesi Nurettin Akçay, kent içi ulaşımla anlatımına başlıyor ve yazım onun anlatımıyla bitiyor. Buyrun:

“Toplu ulaşımın kalbi metro. Turnikeye gelirken telefonumdan karekod uygulamasını açıp bilet kontrol cihazına okuttuktan sonra hızlıca gelen trene yetişmeye çalışıyorum. Oturacak yer bulmak buradaki en önemli konu, zira yol kısa değil. Neyse ki boş bir yer bulup hemen dolduruyorum orayı.

Metrodaki internet, evimdeki internetten daha hızlı olduğu için yaklaşık 45 dakika süren yolculuğumun nasıl geçtiğini fark etmeden Jing’an Temple istasyonunda inerek, ikinci hatta aktarma yapıyorum.

Kafaları telefonlara gömülü şekilde yürüyen insan kalabalığından sıyrılarak, mini bir markete girip içecek bir şeyler alıyor ve ödemeyi her zaman olduğu gibi ‘WeChat Pay’ (Android, iOS, Windows Phone ve Windows işletim sistemine sahip olan cihazlardan kullanılabilen ödeme sistemi) ile yapıyorum.

Zaten Çin’de en son ne zaman para kullandığımı dahi hatırlamıyordum. Şarjım ya da internetim biter diye telefon kılıfımın arasına koyduğum 100 yuan bile eskimeye başlamıştı.

KOLAYSA KIRMIZI IŞIKTA KARŞIYA GEÇ

İkinci hatta aktarma yaptıktan sonra, Lujiazui istasyonunda iniyorum. Şu meşhur Şanghay televizyon kulesinin olduğu yer. İlk işim Luckin Coffee’ye gitmek. Hem Starbucks’tan ucuz, hem de kahve kalitesini çok beğeniyorum.

Üstelik telefonumdaki uygulamadan satın alınca, 28 yuan olan kahveyi çok rahat 10-14 yuan aralığında alabiliyorum. Kahve almak için ne kasaya gidiyorum ne de sıraya giriyorum. Telefonumdaki uygulamadan siparişi veriyorum, karekod ile ödemeyi yapıyorum. Uygulama bana bir sıra numarası veriyor. Çağrılınca gidip kahvemi alıyorum."

Şimdi araya gireyim...

Starbucks demişken, kahve demişken birden aklıma geldi. Bu uluslararası kahve devinin egemenlik kuramadığı nadir ülkelerden biri Ukrayna.

Bırakın egemenliği, kapısından içeri girmeye bile ürkmüş.

Sebebi de kahve dükkânlarının yanı sıra kahve büfeleri, station araçların bagajlarındaki özel yapım kahve aparatlı satıcılar, hatta hatta el arabasında kahve satan seyyar esnaf.

‘Bu seyyarların önünde kuyruk olur mu?’ dersiniz. Evet, hem de uzun uzun.

Akçay devam ediyor: “Çin’de sistem teknoloji kullanımını öyle ciddi bir şekilde teşvik ediyor ki isteseniz dahi bundan uzak kalamıyorsunuz. Kahvemi alıyor ve yürümeye başlıyorum. Karşıdan karşıya geçmem gerekiyor. Yeşil ışığı bekliyorum. Yolda araç yok ama bekliyorum. Çünkü geçersem karşıdaki kamera beni tespit edip yüzümü trafik ışığının altında bulunan ekrana yansıtacak ve beni ifşa edecek."

Bu sistem bize gelse ne olur dersiniz?